-
1 trafić
глаг.• бить• колотить• попасть• ударить• ударять* * *trafi|ć\trafićony сов. 1. попасть;\trafić do celu попасть в цель; \trafić na imieniny попасть на именины; \trafić na ślad напасть на след; \trafić w sedno попасть в (самую) точку; \trafić w próżnię не найти отклика (отзыва);
\trafić do czyichś rąk попасть в чьй-л. руки, достаться кому-л.;2. na kogo-co наткнуться на кого-что, встретить кого-что;\trafić
па kolegę встретить товарища; \trafić na opór встретить сопротивление;3. (przydarzyć się) постичь, постигнуть (случиться с кем-л.);● \trafić do serca вызвать отклик в сердце (душе);
\trafić do przekonania komuś убедить кого-л.;na chybił \trafićł наугад
* * *trafiony сов.1) попа́стьtrafić do celu — попа́сть в цель
trafić na imieniny — попа́сть на имени́ны
trafić na ślad — напа́сть на след
trafić w sedno — попа́сть в (са́мую) то́чку
trafić w próżnię — не найти́ о́тклика (о́тзыва)
trafić do czyichś rąk — попа́сть в чьи́-л. ру́ки, доста́ться кому́-л.
trafić na kolegę — встре́тить това́рища
trafić na opór — встре́тить сопротивле́ние
3) ( przydarzyć się) пости́чь, пости́гнуть (случиться с кем-л.)•- trafić do przekonania komuś
- na chybił trafił -
2 trafiać
II. vi1) ( nie chybiać)\trafiać do czegoś/w coś etw/in etw +akk treffentrafić w dziesiątkę ins Schwarze treffen ( fig)2) ( znajdować drogę)trafić do domu nach Hause gelangen, den Weg nach Hause finden3) ( znaleźć się gdzieś)trafić do szpitala ins Krankenhaus geraten [ lub eingeliefert werden]trafić do czyichś rąk in jds Hände geraten4) ( spotkać niespodziewanie)trafić na kogoś jdm begegnen, jdn [an]treffentrafić na coś auf etw +akk stoßen [ lub treffen]trafić na moment, w którym... den Moment erwischen, in dem... ( fam), in dem Moment auftauchen, in dem...6) dobrze/źle trafić Glück/Pech habenIII. vr2) ( występować rzadko) gelegentlich vorkommen
См. также в других словарях:
trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… … Słownik języka polskiego
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
dojść — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… … Słownik frazeologiczny
dochodzić — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… … Słownik frazeologiczny
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
ręka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, lm M. ręce, D. rąk, N. rękami {{/stl 8}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 8}}rękoma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytna część kończyny górnej od nadgarstka aż do palców; dłoń : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
